Bago en omstreken

Met de truck de dollemansrit doorstaan naar beneden. Tjonge jonge. Ik moet er niet aan denken dat de remmen het begeven. Het rijden in Myanmar is trouwens ook erg vreemd. Het stuur van de auto's zit recht en ze rijden rechts. Inhalen gaat met toeteren. Een vreemde gewaarwording. Bij het uitstappen aan de linkerkant is t dus vaak tricky. 
Tijdens de terugrit naar Yagon bezoeken we nog enkele pagodes en lopen we even over een van de grootste militaire begraafplaatsen van Zuid-Oost Azië: Taukkyan. Het is een indrukwekkend eerbetoon aan de vele geallieerden, die in de tweede Wereldoorlog vochten in Assam en Myanmar. Achter de 6.374 graven is een monument gewijd aan bijna 27.000 gevallen die geen graf toebedeeld kregen. Indrukwekkend.

Onderweg zien we ook veel monniken die met potten langs en door dorpjes lopen. Deze potten worden door dorpelingen gevuld met eten. Hoe arm men hier ook is. Er is altijd wel iets over voor de medemens. De monniken doen dit s'morgens ook bij het opkomen van de zon. 

Ook vandaag zijn we weer een bezienswaardigheid. We gaan er aan wennen..aan al die aandacht. Ik begin ook te wennen aan de sanitaire stop. Vandaag heb ik waarschijnlijk het smerigste toilet ( gat ) van Myanmar bezocht, maar ik moest zo nodig...de meiden helemaal in een deuk hierom dat ze t bijna zelf in hun broek deden van te lachen.
Over een paar jaar is dit natuurlijk helemaal anders en is men waarschijnlijk westerlingen gewend. Happy dat ik nu het authentieke Myanmar mag bezoeken.